നീലക്കുറുഞ്ഞി പൊഴിയുമ്പോള്‍...

കടലെന്തിനാണാവോ

നിര്‍ത്താതെ കരഞ്ഞ്കൊണ്ടിരിക്കുന്നത്..?

എന്നെപ്പോലെ അവളെയും 

വേണ്ടപ്പെട്ടവരാരോ പിരിഞ്ഞിട്ടുണ്ടാവണം..!

തോളുരുമ്മി നടക്കുന്ന

മുകില്‍ വേണികള്‍ ചിരിക്കുന്നുണ്ടോ..?

ചിരിക്കരുത്, നാളെ നിങ്ങള്‍ക്കും 

പിരിയേണ്ടി വന്നേക്കാം..!!

സ്വപനങ്ങളൊഴുകുന്ന

ഈ കണ്ണുകള്‍ തുടക്കാന്‍ 

നിന്നെ പറഞ്ഞുവിട്ടത്‌ ആരാണ് കാറ്റേ...?

നിശാഗന്ദി വിരിയുമ്പോള്‍ 

എന്നെ ഉണര്‍ത്താന്‍ മറക്കരുതേ..

രാവുറങ്ങിയിട്ടും 

ഉറങ്ങാത്ത നീല നിലാവേ,

നിനക്ക് നന്ദി..

കരയുന്ന ഈ കണ്ണുകള്‍ കാണാന്‍

നീയെങ്കിലും കണ്ണുതുറന്നല്ലോ..!

സാരമില്ല,

ശിശിരം ഇനിയും വരാതിരിക്കില്ല..

ഇലകളിനിയും പൊഴിയാതിരിക്കില്ല..

നീലക്കുറുഞ്ഞി ഇനിയും പൂക്കാതിരിക്കില്ല..!