ഓരോ ചിമ്മിത്തുറക്കലിനും
ഒരു കെട്ടു പ്രതീക്ഷകളുടെ
ഭാരമുണ്ട്..
നോട്ടങ്ങളുടെ
കുതിച്ചോട്ടത്തിനിടയില്‍
കുഴഞ്ഞുവീണു മരിക്കുന്നത്
കിതപ്പ് മാറാത്ത ചിന്തകള്‍..
കൃഷ്ണമണിയുടെ
നെടുവീര്‍പ്പുകള്‍ വരച്ചുതരുന്നത്
നെറ്റിത്തടത്തിലെ
ചുളിഞ്ഞ ഗൌരവങ്ങളെ..!!
ഉണങ്ങിയ പീളക്കുഴിയില്‍
മാറാല കെട്ടിക്കിടക്കുന്നത്‌
നരച്ച കിനാക്കളുടെ
നിലക്കാത്ത ഞരങ്ങലുകള്‍..
നനുത്ത കവിള്‍ത്തടങ്ങളില്‍
ഉപ്പുകലങ്ങിയ സ്വപ്‌നങ്ങള്‍
തോരാതെ പെയ്യാറുണ്ട് ചിലപ്പോള്‍..
എന്തൊക്കെയായാലും
ബസ്റ്റാന്റിലെ കടയോരങ്ങളില്‍
അയാള്‍ കൈ നീട്ടി യാചിക്കുന്നത്
ആ കണ്ണുകള്‍ക്ക്‌ വേണ്ടിയാണ്..!?
