കടലെന്തിനാണാവോ
നിര്‍ത്താതെ കരഞ്ഞ്കൊണ്ടിരിക്കുന്നത്..?
എന്നെപ്പോലെ അവളെയും
വേണ്ടപ്പെട്ടവരാരോ പിരിഞ്ഞിട്ടുണ്ടാവണം..!
തോളുരുമ്മി നടക്കുന്ന
മുകില്‍ വേണികള്‍ ചിരിക്കുന്നുണ്ടോ..?
ചിരിക്കരുത്, നാളെ നിങ്ങള്‍ക്കും
പിരിയേണ്ടി വന്നേക്കാം..!!
സ്വപനങ്ങളൊഴുകുന്ന
ഈ കണ്ണുകള്‍ തുടക്കാന്‍
നിന്നെ പറഞ്ഞുവിട്ടത്‌ ആരാണ് കാറ്റേ...?
നിശാഗന്ദി വിരിയുമ്പോള്‍
എന്നെ ഉണര്‍ത്താന്‍ മറക്കരുതേ..
രാവുറങ്ങിയിട്ടും
ഉറങ്ങാത്ത നീല നിലാവേ,
നിനക്ക് നന്ദി..
കരയുന്ന ഈ കണ്ണുകള്‍ കാണാന്‍
നീയെങ്കിലും കണ്ണുതുറന്നല്ലോ..!
സാരമില്ല,
ശിശിരം ഇനിയും വരാതിരിക്കില്ല..
ഇലകളിനിയും പൊഴിയാതിരിക്കില്ല..
നീലക്കുറുഞ്ഞി ഇനിയും പൂക്കാതിരിക്കില്ല..!
